Kahramanmaraş, dilsel zenginliğiyle Anadolu’nun en dikkat çekici şehirlerinden biri. Kentin kendine has konuşma biçimi; ses yapısı, söyleniş farklılıkları ve kelime çeşitliliği bakımından standart Türkçeden ayrılıyor. Bu farklılıklar, şehrin kültürel kimliğini koruyan en canlı unsurlardan biri olmayı sürdürüyor.
Yöre ağzı, yalnızca günlük konuşmayı değil, aynı zamanda geçmişten bugüne uzanan kültürel belleği de yansıtıyor. Uzun ünlüler, değişen sesler ve kendine özgü kelimeler, Maraş halkının konuşmasına içtenlik ve sıcaklık katıyor. Her kelime, hem tarihî bir kökene hem de halkın mizah dolu ifade gücüne işaret ediyor.
İşte Kahramanmaraş’a özgü karışık biçimde sıralanmış bazı kelimeler ve söyleyiş örnekleri:
ġalın - kalın
ya:mır - yağmur
pambıġ - pamuk
ezen - ezan
eşgi - ekşi
dudgal - tutkal
maraġ - merak
depinmek - tepinmek
o:lan - oğlan
bilmi:dig - bilmiyorduk
davşan - tavşan
a:sig - eksik
so:du - soğudu
çalışgan - çalışkan
a:nadım - anladım
motur - motor
so:ra - sonra
ırahmatlık - rahmetlik
gişi - kişi
daban - taban
Gö:sün - Göksun
doktur - doktor
göynek - köynek
dezze - teyze
a:r - ağır
mezer - mezar
dirnak - tırnak
barabar - beraber
hamır - hamur
ti:reki - tiryaki
tenê - tane
asgı - askı
hatın - hatun
davşan - tavşan
ya:lama - yağlama
gız - kız
eşgi - ekşi
gar - kar
a:şama - akşama
duddum - tuttum
mezerlig - mezarlık
habar - haber
a:nami: - anlamıyor
ellu:ruş - elli kuruş
a:r - ağır
çalışmi:k - çalışmıyoruz
yavız - yavuz
gücco:lan - küçük oğlan
yati:ler - yatıyorlar
oynamiye - oynamaya
köşiye - köşeye
gonuşmiye - konuşmaya
oriye - oraya
buriye - buraya
salü:nü - salı günü
aya:mıñ - ayağımın
yo:sa - yoksa
aldı:nı - aldığını
pari: - parayı
di: - diye
yemegden - yemekten
gıyma - kıyma
çamır - çamur
avıç - avuç
mezerlig - mezarlık
mıgdar geli - muhtar geliyor
türkü söyli - türkü söylüyor
gapıya vuri - kapıya vuruyor
söylemi:m - söylemiyorum
ġonuşi:k - konuşuyoruz
yaşında:hana - yaşındayken
çıharhana - çıkarken
Ayrılmiye - ayrılmaya
yapmiyecek - yapmayacak