Kahramanmaraş’ın geçmişten bugüne taşınan önemli geleneklerinden biri olan yün yıkama kültürü, teknolojik gelişmeler ve şehir yaşamının etkisiyle unutulma tehlikesiyle karşı karşıya. Özellikle düğün öncesi çeyiz hazırlıklarında önemli yer tutan yün yıkama, artık yalnızca kırsal kesimlerde sınırlı olarak yaşatılıyor.
Geçmişte çeyizlik yorgan, yastık ve döşek hazırlıkları için topluca yapılan yün temizliği, imece usulüyle yürütülür, mahalleli hep birlikte çeşme başlarında ya da dere kenarlarında toplanırdı. Yünler önce suya bastırılır, sonra ayakla ezilerek yıkanır, güneşte kurutulurdu. Bu süreç sadece bir iş değil, aynı zamanda kadınların şarkılar söylediği, erkeklerin destek verdiği, çocukların neşeyle oynadığı bir sosyal etkinlikti.
Zamanla hazır yatak ve yorganların yaygınlaşması, geleneksel yöntemleri geri plana itti. Yeni nesil, zahmetli ve uzun süren bu işlemi artık tercih etmiyor. Yün yıkama, bugün sadece bazı köylerde nostaljik bir ritüel olarak sürdürülüyor.
Kahramanmaraş’ın sosyal belleğinde iz bırakan bu kadim gelenek, sahip çıkılmadığı takdirde gelecek kuşaklar tarafından yalnızca anlatılan bir hatıra olarak hatırlanacak gibi görünüyor.
