Ailenin engelli çocuğu Meryem’in tek hayali ise, mavi boyalı, temiz bir odada kıyafetleri ve kitaplarıyla yaşayabilmek. Annesi Nuriye Dülger ise, “Çocuklarımın güzel bir evde yaşamasını istiyorum” sözleriyle destek bekliyor.
TEK ODADA 4 KİŞİLİK BİR YAŞAM MÜCADELESİ
Hatay’ın Antakya ilçesine bağlı Hacı Ömer Alpagot Mahallesi’nde yaşayan 50 yaşındaki Nuriye Dülger, eşi ve iki kızıyla birlikte banyosu olmayan, tek odalı bir evde yaşam savaşı veriyor. 2012 yılından bu yana aynı evde kalan aile, aylık 4 bin TL kira ödemesine rağmen, yıllardır sağlıklı yaşam koşullarından uzak bir ortamda yaşamak zorunda.
Ailenin geçim kaynağı, Nuriye Dülger’in zaman zaman bulabildiği gündelik işler ile engelli kızı Meryem’e bağlanan maaş ve bakım parası. Eşinin sağlık sorunları nedeniyle çalışamadığını belirten Dülger, ev sahibine evin durumunu bildirdiklerinde ise “Beğenmiyorsan çık” cevabını aldıklarını söylüyor. Çaresizlik içinde yaşamlarına devam eden Dülger ailesinin tek arzusu, çocukları için daha iyi koşullara sahip bir ev.
MERAKLI GÖZLERİN ARDINDAKİ MÜTEVAZI BİR HAYAL: MAVİ ODA
Ailenin engelli kızı Meryem’in hayali ise yaşadıkları zorluklardan uzak, kendi rengine boyalı küçük bir dünya. “Evimiz çok küçük, yaşayamıyoruz” diyen Meryem, “Evimizde mavi temiz bir oda istiyorum. Odamda temiz kıyafetler, kitaplar ve kalemler olsun istiyorum. Büyüyünce de polis olmak istiyorum” sözleriyle hem yaşadığı ortamı hem de kurduğu gelecek hayalini anlatıyor.
Meryem’in sade ama anlam yüklü isteği, yaşam şartlarının ne denli zor olduğunu bir kez daha gözler önüne seriyor. Onun için mavi bir oda, yalnızca bir mekân değil, umut, düzen ve aitlik hissi demek.
ANNE NURİYE DÜLGER: “ÇOCUKLARIMIN YAŞAYACAĞI GÜZEL BİR EV OLSUN İSTİYORUM”Ailedeki en büyük yük, anne Nuriye Dülger’in omuzlarında. Eşinin sağlık sorunları nedeniyle çalışamadığını belirten Dülger, iki çocuğu için yıllardır elinden geleni yaptığını ifade ediyor. "Bir odanın içinde dört kişiyiz. Banyomuz yok, tuvaletimiz dışarıda. Yine de her ay 4 bin lira kira ödüyoruz," diyerek içinde bulunduğu çaresizliği dile getiriyor.
En büyük dileğinin çocuklarına yakışır bir ev olduğunu vurgulayan Nuriye Dülger, “Çocuklarımın yaşayacağı güzel bir ev olsun istiyorum. En azından Meryem’in hayalini kurduğu gibi bir odası olsun” diyor.
ZORLU KOŞULLAR, KÜÇÜK HAYALLER: TOPLUMSAL DESTEK BEKLENİYOR
Dülger ailesinin yaşadığı koşullar, özellikle deprem bölgesinde hâlâ süren barınma krizini ve sosyoekonomik yoksunluğu gözler önüne seriyor. Engelli bir çocuğun eğitim ve sağlık ihtiyaçlarının karşılanamadığı, yaşam alanlarının temel insan onuruna uygun olmadığı bu durum, yerel yönetimler ve sosyal destek kurumları için de bir çağrı niteliği taşıyor.
Meryem’in mavi bir oda hayali, aslında binlerce çocuğun ortak talebi: Güvende hissedebilecekleri, temiz, insanca bir yaşam alanı. Dülger ailesi gibi binlerce aile için yapılacak en küçük destek bile bir hayalin gerçeğe dönüşmesini sağlayabilir.
