Kahramanmaraş, yüzyıllardır adını kahramanlıkla, direnişle ve vatan sevgisiyle duyuran bir şehir oldu. Bu topraklardan nice yiğit çıktı ama onların arasında bir isim var ki hafızalardan hiç silinmedi: Mıllış Nuri. Daha 22 yaşında şehit düşen bu genç, cesaretiyle, gözü pekliğiyle ve bitmeyen mücadele ruhuyla Maraş’ın efsaneleşmiş kahramanları arasında yerini aldı. İşgal yıllarında Maraş halkının umudu olmuştu Nuri. Gençleri etrafına toplar, onlara cesaret aşılar, “Bu toprak bizim, bu bayrak bizim, bu şehri biz kurtaracağız” diyerek direnişi örgütlerdi. Her yaştan insan onun vakur duruşuna, sarsılmaz kararlılığına saygı duyuyordu. Daha gencecik yaşında ama aklı, yüreği ve cesareti koca bir komutan gibiydi.
Maraş’ın Fransız işgaline karşı gösterdiği direnişte onun payı çok büyüktü. Özellikle düşmanın en güçlü mevzilerinden birini ortadan kaldırarak mücadeleye bambaşka bir yön verdi. Halkın morali yükseldi, düşmanın da gözü korktu. Savaş meydanında en önde koşar, en ateşli çatışmalarda hep en ileri safta yer alırdı.
Ama yiğitliğin de bir bedeli vardı… Bir çarpışmada aldığı ağır yaralar onu aramızdan aldı. Yıl 1920’ydi, henüz baharındaydı ömrünün. Haberi şehre düştüğünde Maraş’ın üstüne kara bulutlar çöktü. Herkesin dilinde aynı söz vardı: “Bir Nuri gider, bin Nuri doğar.”
Mıllış Nuri’nin adı o günden bugüne hep bir gururla anıldı. Şiirlere, türkülere, ağıtlara karıştı. Yaşadığı kısa ama onurlu ömrüyle Kahramanmaraş’ın direniş ruhunun sembolü oldu.
Bugün hâlâ Maraşlılar onu hatırladığında göğsü kabarıyor. Çünkü Mıllış Nuri sadece bir kahraman değil, vatan uğruna can vermenin, özgürlük için göğsünü siper etmenin adı oldu.
