Kahramanmaraş’ın tescilli yöresel ürünlerinden biri olan Maraş Çöreği, hem tarihi kökeni hem de geleneksel üretim yöntemiyle kentin gastronomik mirasının simgesi haline geldi.
Tescilli Bir Lezzet
2016 yılında Türk Patent ve Marka Kurumu tarafından coğrafi işaret tescili alan Maraş Çöreği, lezzeti ve hazırlanış biçimiyle Türkiye’deki benzerlerinden ayrıldı. Şehirde neredeyse her fırında farklı çeşitleri üretilen çörek, geleneksel halinin yanında yumuşak, sert, çıtır, biberli, fıstıklı ve çikolatalı formlarıyla dikkat çekti.
Kökeni Osmanlı Dönemine Uzanan Bir Tat
Maraş Çöreği’nin tarihi Osmanlı dönemine kadar uzandı. Savaş ve sefer dönemlerinde askerlerin azığı olarak hazırlanan çörek, mayasız yapısı sayesinde uzun süre tazeliğini korudu. Başlangıçta yalnızca özel günlerde yapılan bu tat, zamanla günlük yaşamın bir parçasına dönüştü.
Geleneksel Üretim Tekniği
Maraş Çöreği’nin ayırt edici özelliği, Kahramanmaraş’ta üretilen yivli gürgen merdane ile açılan hamurun taş fırında meşe odunu alevinde pişirilmesi. Bu yöntem, çöreğe kendine özgü gevrek dokusunu ve özel kokusunu kazandırdı. Un, su, yaş maya, margarin, tuz ve çörekotu ile hazırlanan hamur, ustalar tarafından 15 santimetre çapında bezeler halinde açıldı ve birkaç dakika içinde altın sarısı renge ulaştı.
Bayramların ve Özel Günlerin Vazgeçilmezi
Maraş Çöreği, günlük tüketim ürünü haline gelse de özellikle Ramazan ve bayram dönemlerinde büyük ilgi gördü. Bayram öncesinde fırınlarda üretim 24 saat esasına göre sürdü. Bu nedenle Kahramanmaraş’ta Ramazan Bayramı, halk arasında “Çörek Bayramı” adıyla anıldı.
Kahramanmaraş’tan Türkiye’ye Uzanan Lezzet
Kahramanmaraş’a özgü bu tat, artık yalnızca şehirle sınırlı kalmadı. Geleneksel yöntemlerle hazırlanan Maraş Çöreği, Türkiye’nin dört bir yanında satılan ve tüketilen bir lezzet haline geldi. Besleyici ve uzun ömürlü yapısı, onu sağlıklı atıştırmalıklar arasında öne çıkardı.
Kültürel Mirasın Yaşayan Temsilcisi
Taş fırınlardan yayılan eşsiz kokusuyla Maraş Çöreği, Kahramanmaraş’ın tarihini, emeğini ve kültürel kimliğini yansıtan bir miras niteliğinde kaldı.
