Kahramanmaraş’ta kırsal hayatın vazgeçilmezlerinden olan eşekler, tarımda mekanizasyonun artması ve yaşam biçimindeki değişimlerle birlikte giderek yok olmaya başladı.
20 Yılda Yüzde 70’e Yakın Düşüş
Tarım ve Orman Bakanlığı verilerine göre, 2004 yılında kentte 2 bin 100 olan eşek sayısı, 2025’te 680’e geriledi. Bu, son 20 yılda yaklaşık yüzde 68’lik bir azalma anlamına geliyor.
- 2004: 2.100 eşek
- 2010: 1.620 eşek
- 2020: 900 eşek
- 2025: 680 eşek
Yerlerini Motorlu Araçlar Aldı
Eskiden tarımsal yük taşımada, ulaşımda ve kırsal işlerde yoğun olarak kullanılan eşekler, günümüzde yerini traktör, motosiklet ve küçük kamyonetlere bırakmış durumda. Bu nedenle bazı köylerde artık eşek sesi duyulmaz oldu.
Kültürel Bir Miras da Kayboluyor
Eşekler, sadece tarımsal üretimde değil, halk kültüründe de önemli bir yere sahipti. Kahramanmaraş’ın dağ köylerinde eşeğe dayalı yaşam tarzı, manilere, hikâyelere ve günlük yaşama yansımıştı. Ancak bu kültürel izler, artık çoğunlukla eski fotoğraflarda ve anılarda yaşıyor.
Uzmanlar, bu azalmanın nedenleri arasında tarımsal modernleşme, kırsaldan kente göç ve hayvancılıkta ekonomik dönüşümü gösteriyor. Bu süreç, hem tarımsal üretimde hem de kültürel hafızada sessiz bir dönüşümün habercisi olarak değerlendiriliyor.
